Bouwvakkers, leguanen en hele lieve buren!

Bon Tardi (goedemiddag!)

Kon ta bai? Bon Bon.. en tot zover mijn papiaments. Het groeten en het volgen van gesprekken in dit veel te snelle taaltje gaat goed maar papiaments daadwerkelijk spreken.. that's another biscuit :).

Inmiddels zijn we weer een week of twee verder en ben ik weer wat bruiner geworden dan dat jullie eigenlijk zouden willen. Want ik weet dat het koud is in Nederland. Maar ondanks de hitte hier gaat het leven gewoon door.
Op stage zijn we eindelijk begonnen aan het onderzoek naar de veiligheid op de scholen. We hebben spelletjes waardoor we met de kinderen van groep 4 in gesprek gaan over veiligheid, dat wil zeggen dat de twee curaçaose studenten het woord doen en voor ons vertalen terwijl wij de aantekeningen maken. En we voeren gesprekken met de docenten en de directeuren van de basisscholen.. en ik kan je nu al vertellen dit wordt een interessant onderzoek :D!
We hebben nu een school gehad voor het onderzoek, nog 4 te gaan. Inmiddels hebben we wel alle scholen gezien en een van de scholen is ons kantoor geworden (voor het internet). Toen we gister naar huis gingen kwamen er spontaan een paar meisjes ons een knuffel geven.. daar smelt je hart echt van!

Op betesda hebben we inmiddels met bijna alle bewoners van de afdeling gesnoezeld. Dit hebben we dan ook besproken met het hoofd van de verpleging, aangezien we nog wel eens materiaal missen in de ruimte. Ze is zo enthousiast en dankbaar dat wij daar een dag in de week komen en ze gaat dingen meteen voor ons regelen. We vermaken ons daar prima, en het is wel prettig om direct met mensen bezig te zijn in plaats van de hele dag op kantoor zitten.

Ondanks dat we het druk, nouja druk... Ondanks dat we bezig zijn met stage hebben we ook veel tijd over! We zijn twee weken terug naar twee hele vette concerten geweest. Een geweldig concert van Kensington en een dag later een epische avond bij Di-rect!
We zijn inmiddels ook op een paar wat minder commerciële strandjes geweest. Onderweg daar naartoe zijn we langs de wilde flamingo's gereden en daar moesten we uiteraard even mee op de foto. Als je bij Flamingo's volleybalt kun je dat natuurlijk echt niet laten schieten.
De wegen waar je dan over heen rijd zijn ook niet om over naar huis te schrijven, ze zijn dichtbegroeid en een beetje eng. We kwamen bij de daaibooibaai een nederlands echtpaar tegen en die zeiden al: "Als jullie maar voor de schemer weg zijn (5 uur) want anders wordt je misschien uit je auto gesleurd en nemen ze je auto mee!" dus wij waren braaf op tijd weg want het gebeurd hier echt..
Ook heb ik het wilde dieren bestand van Curaçao iets terug gebracht. Er liep vrolijk een leguaan over de weg die de overkant niet heeft gehaald en waarvan het leven eindigde onder de banden van onze prachtige mazda. Ik wilde wel remmen maar kon niet want er zat een auto achter mij.. R.I.P de leguaan die zo vrolijk over de weg hupte.
Bij de niet commerciële strandjes kun je prachtig snorkelen en dat houden we dan ook lang vol. Afgelopen weekend zijn we bij playa lagun geweest en hebben we een octopus en een ZEESCHILDPAD zien zwemmen ontzettend tof!!
We waren bij Playa lagun samen met Silvie en Paula en die gingen boven bij het barretje op de rots wat eten. Toen wij even gingen kijken voor het uitzicht zaten er overal leguanen. Ze sprongen zelfs bij mensen op schoot die zaten te eten.. ik vond het wel cool andere mensen wat minder :)! Verder gaan we in het weekend in de avond graag naar leuke feestjes waaronder laatst ook een après ski party, ofja après sun noemen ze het hier.. maar het idee is hetzelfde! Andere avonden liggen we op bed en kijken films op Netflix of de Lama's, of we gaan met Paula en Silvie op het terras zitten :D!

Ondanks dat het allemaal zo perfect klinkt is er een klein minpuntje. We zijn omringt door bouwvakkers. Altijd als we naar het zwembad lopen met onze handdoekjes omgeslagen worden we van alle kanten nagestaard door de bouwvakkers. Ach zien die mannen ook eens wat leuks :P!
Maar we hadden daarentegen wel hele gezellige buren, het volledige Nederlandse honkbalteam verbleef langs ons.. was heel erg leuk om naar te kijken. En ons veiligheidsgevoel werd weer verhoogd door alle mannen met honkbalknuppels langs het bed.
Eindelijk hebben we dan ook een volleybalclub gevonden waar we mogen meetrainen. De man op het strand die ik al eerder benoemde, vertelde dat hij scheidsrechter was in Nederland (vaak in st.tunnis) en zijn zoon en schoondochter zitten bij een volleybalclub. Het niveau zou ongeveer rond de Nederlands promotieklasse moeten liggen, dus dat is misschien hoog gegrepen maar we zouden het wel zien. We hebben haar contactgegevens gekregen en de woensdag daarna zijn we wezen kijken naar de wedstrijd. Als je denkt dat het in Gennep veel herrie is tijdens wedstrijden, dan ben je nog nooit naar een wedstrijd in Curaçao geweest.. wat een kippenhok! Maar we hebben goed gekeken, en het niveau was inderdaad wel wat hoger maar we zouden toch mee moeten kunnen. Vol goede moed, energie, extra handdoeken voor het zweet en grote flessen water gingen we naar de eerste training. We zouden om 20:00 beginnen, dus om 20:00 kwamen de eerste binnenlopen. Inlopen, stretchen en inspelen, het ging opzich best aardig. Enige nadeel dat het net toch wel 5 centimeter hoger hangt dan in Nederland, en dat hier vrij normaal is... kom ik er al helemaal niet meer bovenuit!
Het was vooral heel erg warm en veel zweten, intensief was het niet echt want er werd toch een hoop gediscusieerd.. godnondeju dat duurde lang :P! Maar ondanks dat het niet superintensief was, ik heb gruwelijke spierpijn eraan overgehouden. Ze waren blij dat we mee kwamen trainen en zijn volgende week weer welkom!

Heb ik jullie trouwens verteld dat Bo en ik ons laatst hadden buitengesloten? Nee nog niet, maar dit verhaal is nog mooier geworden :D!
Bo en ik gingen naar het zwembad en toen bedacht Bo zich: "shit ik heb mijn tas niet bij dus ook geen telefoon, oh wacht als ik mijn tas niet heb dan heb ik ook geen pasje." Ik had ook niet meer bij dan mijn handdoek en een e-reader. Dus er zat niks anders op dan bij onze buren aan te kloppen. Gelukkig deed er een aardige Amerikaanse man open die ons binnenliet en zijn vrouw belde de eigenaren van de huisjes voor ons.
Tijdens het wachten raakte wij in gesprek met deze aardige mensen. Ze vroegen wat wij deden op Curaçao, wij vertelden dat we voor onze minor betrokken zijn bij een scholenproject en dat we op de basisscholen onderzoek gaan doen. Het echtpaar was heel nieuwsgierig en geïnteresseerd in ons project omdat ze zelf ook meer willen doen voor de locals van Curaçao. Wij vertelden dat de kinderen op de scholen met heel weinig materialen speelden, ze vonden dit hartverscheurend.
Net voor het eten werd er bij ons geklopt, de Amerikaanse buren stonden voor de deur. Wij dachten dat ze gewoon even kwamen vragen hoe het met ons ging. Dat deden ze ook en daarna gaven ze ons een hele grote zak met ballen en springtouwen. Deze mogen wij gaan verdelen op de basisscholen, want wij weten beter waar ze het nodig hebben, en dan kunnen de kinderen spelen met een voetbal i.p.v. een flesje. Bo en ik waren totaal overdonderd.. wat een ontzettend lieve mensen! we hebben ze wel 20x bedankt en hebben e-mailadressen uitgewisseld zodat we ze foto's kunnen sturen van de kinderen.
We kunnen het nog steeds niet geloven en zijn deze lieve buren ontzettend dankbaar! Onze minor International Sustainable Development Coöperation is nu al geslaagd.. tenminste international cooperation wel :D!

Het is hier momenteel weer superheet, alle locals lopen weer te klagen dat het te heet is.. dus wij klagen gezellig mee. Het is hier sommige dagen 35 graden waarbij het amper waait dus de gevoelstemperatuur is 40 graden..pff zweten!
En volgende week komen pap en mam op bezoek, daar kijk ik enorm naar uit.. en volgende week is ook Guus Meeuwis. En nu ook het onderzoek begint te lopen, en we helemaal gelukkig zijn met de gift van de buren, zijnmet de gift van de buren, heb ik enorm veel zin om hier nog 2,5 maand te blijven :D!

Ayoo!

Liefs xx Anouk